مؤمن از يكى از سه چيز خلاصى ندارد و گاهى هر سه در او جمع مىشود، يا بعضى از افراد خانه در را به رويش مى بندند و بدين وسيله او را اذيّت مى كنند، يا همسايه او را اذيّت مى كند، يا كسى در راه برآوردن نيازمنديهايش به او آزار مى رساند، و اگر مؤمن بر قلّه كوهى باشد خداى عزّ و جلّ شيطانى را مى فرستد تا او را اذيّت كند و در عين حال او را با ايمانش مأنوس مى كند كه از هيچ كس وحشت نداشته باشد.
شیطان از جنس جن است واز آتش خلق شده است و قبل از اینکه از بهشت رانده شود خدا را بسیار عبادت می کرد به همین دلیل عزازیل نام گرفت . حضرت علی علیه السلام فرمودند : شیطان هفتادهزار سال خدا را عبادت کرد وفقط یک نماز دو رکعتی او چهارهزار سال طول کشید وقتی خدا انسان را از خاک آفرید ودرآن روح دمید به تمام ملائکه دستور داد که به آدم سجده کنند همه سجده کردند به جزابلیس . شیطان به خدا گفت : من هفتاد هزار سال تو را عبادت کرده ام و خودت فرموده ای که هرکس مرا عبادت کند عبادتش را بی نتیجه نمی گزارم وعوضش را به اومیدهم . خداوند فرمود: هرچه در دنیا بخواهی به تو عطا میکنم ، شیطان گفت :
اول اینکه :اجازه بدهی تا قیامت زنده بمانم ، خداوند فرمود:تا آنروز تو را مهلت میدهم .
دوم اینکه :در مقابل هر یک از فرزندان آدم دو فرزند به من عطا کنی که برای هریک از اولاد آدم دو فرزند را مسلط کنم که آنها را به گمراهی بکشانند.خداوند بازهم قبول کرد .
امام صادق (ع) فرمود: هر كس عطسه كند و دستش را بر تيغه بينى بگذارد و بگويد
«الحمد للّه ربّ العالمين، حمدا كثيرا كما هو اهله، و صلّى اللّه على محمّد النبىّ و آله و سلّم» سپاس و ستايش فراوان خداى را كه پروردگار جهانيان و شايسته حمد است، و درود خدا بر پيامبر و خاندانش، پرنده كوچكى از بينى او خارج شده تا زير عرش پرواز مىكند و تا روز قيامت براى او طلب آمرزش مى نمايد.
سوال – من و همسرم قبل از ازدواج با هم دوست بوده ایم و فکر گناهان گذشته من را آزار می دهد . آیا ازدواج ما گناهان گذشته را پاک میکند ؟ اگر بخشیده نشوم چکار کنم ؟
پاسخ - این دو بخش دارد . یکی در قبل از ازدواج که روابط ناصحیح داشته اند و دیگری بعد از ازدواج بوده است و الان توبه کرده اند . ازدواج کردن باعث بخشیدن گناهان قبلی نمیشود ، توبه باعث بخشش گناهان گذشته میشود . اگر این آقا و خانم نسبت به گناهان گذشته شان پشیمان نیستند و بگویند که چون ازدواج کردیم این کار توبه را می کند . خیر این طور نیست . حالا میشود گفت که من ارتباط را برقرار می کنم ، قصد جدی ازدواج هم دارم ، پس یکسری روابط ملایم هم باهم داشته باشیم ، آیا این مجوز میشود ؟ خیر . زیرا ما مطمئن هستیم که به ازدواج ختم میشود ؟ شاید نشد . دوم اینکه بر فرض که به ازدواج ختم شد ، باعث تکفیر گناهان قبلی نمیشود و باید توبه کنیم . آیا مطمئن هستیم که توفیق توبه پیدا میکنیم ؟ حالا ایشان توبه کرده اند و ما میگوییم که خدا بخشنده است و توبه شما را می پذیرد ولی نه اینکه چون ازدواج کرده اید باعث بخشیدن گناهتان میشود . ممکن است این توفیقات بدست نیاید ولی ایشان توبه کرده اند . ولی این باب نشود که این دوستی ها را داشته باشیم و خلاف بکنیم چون می خواهیم ازدواج بکنیم . ازدواج چیزی را تغییر نمی دهد ، توبه باعث بخشیدن گناهان ما میشود و شاید موفق به توبه نشویم . روایت از اما م صادق (ع) داریم که هرگاه قصد کار بدی کردی ، آنرا انجام نده زیرا گاه خدا بنده را در حال ارتکاب گناهی می بیند و می فرماید : به عزت و جلال خود سوگند که دیگر او را نمی بخشم . پس اینکه باب توبه باز است نه اینکه ما بی رویه گناه بکنیم . خیر . پس چه بهتر که نسبت به خطاهای گذشته توبه کنیم و مراقب باشیم که گرفتار لغزش نشویم .
خدا رابطه اش با بنده ی گناهکار و کسانی که بعضی مواقع غافل می شوند و حرفهایش را گوش نمی کنند و یا کسانی که دائم گناه میکنند ، چگونه است ؟
پاسخ - ما بخاطرظرفیت کم خودمان و نظرات تنگی که در روابط ما حاکم است ، بعضا آنچه که من از شما می خواهم اگر شما انجام ندهید از دست شما گلایه میکنم ، روابط این طوری است . ولی در ارتباط با خدای متعال ما با رحمت بی نهایت روبرو هستیم . یعنی این طور نیست که اگر ما خلافی مرتکب شدیم و بعد برگشتیم و عذر خواهی کردیم و همین که از کارمان پشیمان شدیم و حتی در برخی روایت داریم که اگر گناهی را بنده مرتکب شد ، من بلافاصله آنرا ثبت نمیکنم تا راه بازگشت باشد تا هفت ساعت فرصت می دهد ، اگر توبه کرد و بازگشت که آنرا ثبت نمیکند و اگر توبه نکرد آنرا ثبت می کند ولی اگر باز توبه کرد آنرا پاک میکند . رابطه خودمان با خدا را مقایسه نکنیم . ما ظرفیت محدود داریم ، ما تنگ نظر هستیم ، ما سعه ی صدر نداریم ، حتی پیامبران و اولیاءالله هم با کسانی که گناه می کردند خوب برخورد می کردند و رفتارشان با ما فرق میکرده است . فردی خدمت امام حسن (ع) آمد و هر چه از دهانش آمد گفت ولی امام گفت : تو غریب هستی ، بیا برویم منزل ، خسته ای و غذا نداری ، بارت را به من بده یعنی دراین برخوردها مهر و محبت نشان می دادند . خدا خودش می گوید : بدی را با نیکی پاسخ بده و بعد خودش این کار را نمی کند ؟ این کار برای انسانهای بزرگ است کسانی که سعه ی صدر دارند . بنابر این این طور نیست که اگر ما غفلتی کردیم و خلافی مرتکب شدیم و توبه کردیم ، خدا نبخشد . در ضمن اگر ما موفق به توبه می شویم ، نشانه ی این است که اول خدا به ما توفیق توبه را داده و بعد ما توبه کرده ایم . پس در توبه اول عنایت او شامل حال ما شده و بعد ما احساس کردیم که این کار اشتباه بوده و توبه می کنیم . یعنی توبه هم یک توفیقی از جانب خداست . و به هرکس این توفیق را نمی دهد و باز لطف اوست که شامل حال ما شده است .
امام صادق (ع) فرموده: فرد مسلمان نسبت به برادر مسلمان خود داراى حقوقى است :
1- وقتى او را ملاقات مى كند سلام كند.
2- در موقع بيمارى از او عيادت كند.
3- در غياب او دوستى خالص باشد.
4- هنگام عطسه كردن برايش دعا كند، عطسه كننده بگويد «الحمد للّه ربّ العالمين، لا شريك له» . و برادر مسلمانش بگويد: «يرحمك اللّه» و او در پاسخ بگويد «يهديكم اللّه و يصلح بالكم» (خدا شما را هدايت كند و زندگى شما را بهبود بخشد).
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید